ภาษามลายูกับภาษาไทยถิ่นใต้ /
หน้า 1 /
หน้า
2
/
หน้า
3
/หน้า
4
ภาษามลายูกับภาษาไทยถิ่นใต้
1
ภาษาและสำเนียงของคนปักษ์ใต้ โดยเฉพาะคนสงขลา จะมีคำศัพท์เฉพาะ
จำนวนมากที่คนกรุงเทพฯฟังแล้วไม่เข้าใจ และแม้จะสอบค้นจากพจนานุกรมไทยไม่
ว่าฉบับใดก็คงจะค้นหาความหมายคำเหล่านี้ได้ยาก
ตัวอย่างเช่น
เลี๊ยะ
ซ่า-ว้า
มายา,
ม่ายยา
คง
น้ำพะ |
ภาษาสงขลาใช้เรียก กระแต(สัตว์ตัวเล็กคล้ายกระรอก)
ภาษาสงขลาใช้เรียก
ละมุด (ไม้ผลชนิดหนึ่ง)
ภาษาสงขลาใช้เรียก ปุ๋ยคอก
ภาษาสงขลาใช้เรียก ข้าวโพด
ภาษาสงขลาใช้ในความหมาย
น้ำท่วม
|
ฯลฯ
ศัพท์ภาษา
ที่แตกต่างจากเขตอื่นเหล่านี้
ล้วนแล้วแต่เป็นคำที่คนสงขลารับมา
จากมลายู ทั้งนี้เนื่องจาก อยู่ใกล้ชายแดน
มีการปฏิสัมพันธ์กันระหว่างคนไทยและ
มลายูดั่งเดิม ส่งผลให้คนไทยชายแดนรับเอาภาษามลายู
มาใช้ในชีวิตประจำวัน ใน
ขณะเดียวกัน คำในภาษามลายูเองก็มีคำหลายๆคำที่คล้ายคลึงกันกับภาษาไทย
ทั้ง
สำเนียงและความหมาย จนผู้รู้ทางด้านภาษาเองก็ไม่สามารถบอกได้เช่นกันว่ามลายู
ยืมจากภาษาไทย
หรือไทยยืมมาจากภาษามลายูกันแน่
ดังนั้น เพื่อเป็นการสืบทอดภาษาของคนเฒ่าคนแก่ให้คงอยู่ จึงขอนำภาษาไทย
และมลายูที่เหมือนกัน (เท่าที่จะสามารถค้นได้จาก Kamus
มาเลย์ -อินโดนีเซีย) มา
เปรียบเทียบกับภาษาไทยถิ่นใต้ที่ผู้เฒ่าผู้แก่เขาพูด เขา "แหลง" กัน เพื่อให้ท่านได้
ลองพิจารณา ดังต่อไปนี้
|
ภาษามลายู |
ภาษาไทย และคำที่ใช้ในปักษ์ใต้ |
acar
|
(น) ผักดอง
ผักดองที่เป็นเครื่องเคียงของแกงมัสหมั่น จะ
เรียกว่า
อาจาด หรือ
อาดจาด ( คำนี้เดิมมาจาก
achar
ใน
ภาษาทมิฬ ) |
aduh
|
(ว)
คำอุทานแสดงอาการปวด
อะโดย, อะโตย
เป็นคำอุทานแสดงอาการปวดของคนใต้
กล่าวกันว่า คำๆ
นี้ใช้กันตั้งแต่ปักษ์ใต้ของไทย ลงไปจนถึง
เกาะชวาของอินโดนีเซีย
อะโดย
หรือ
"อะดุย" จะหมาย
เฉพาะเจ็บนิดๆ แต่
อะโตย หรือ
อัดโตย
จะเจ็บมากกว่า |
amboi
|
(ว) คำอุทานในลักษณะชื่นชม
คนปักษ์ใต้
โดยเฉพาะคนสะกอมจะใช้คำนี้อุทาน
เช่น
" อะโบย
มะ สวยจังหู สวยจังเลย " |
ambruk
|
(ก)
ล้ม, พัง, ทรุด " ต้นไม้ใหญ่ พรวก เหงบ้าน "
ความหมายคือ ต้นไม้ใหญ่ล้มทับบ้าน
|
asrama
|
(น) อาศรม คำนี้ ในภาษามลายู จะใช้ในความหมายหอพัก
ของนักเรียนนักศึกษา แต่ภาษาไทย จะใช้ อาศรม ในความ
หมาย ที่พักของฤษี
นักบวช |
bab
|
(ลักษณะนาม) ฉบับ
หรือ ตอน ใช้กับ เอกสารหรือหนังสือ
(chapter) |
bah
( air bah
)
|
(ก)
ท่วม ,
นอง
ในเขตปักษ์ใต้ชายแดน
จะเรียกฤดูฝน ซึ่งจะมีน้ำหลากอยู่เป็น
ประจำ
ระหว่าง เดือน 12 ถึงเดือนอ้ายว่า
"ดูพะ"
หรือ
"ฤดูพะ"
(หมายถึงฤดูน้ำท่วม น้ำนอง) |
bahasa |
(น) ภาษา |
bahtera |
(น) เภตรา หรือ เรือ |
baja
|
(น) ปุ๋ยคอก หรือ ปุ๋ยขี้ค้างคาว
ภาษาไทยถิ่นใต้(สงขลา จะเรียกว่า
" มายา "
หรือ "ม่าย ยา"
|
bakti |
(น) ภักดี
ความซื่อสัตย์ จงรัก |
balai
|
(น) พาไล คำมลายูใช้ในความหมาย ห้องประชุมหรือสำนัก
งาน
แต่ภาษาไทยปักษ์ใต้ใช้ในความหมาย ห้องหรือสถานที่ๆ
ต่อเติมจากตัวบ้านไว้เป็นการเฉพาะเช่น
"พาไล" ของโนราโรง
ครู
ในกรณีต่อเติมมักจะใช้คำสั้นๆว่า พะ เช่น
" เรือนซีกนี้พะ
ออกไปเป็นครัว
" |
banci
|
(น) บัญชี
ในภาษามลายูใช้ในความหมายการสำรวจ หรือ การ
สำมะโน
|
bangsa
|
(น) ชาติกำเนิด,ชาติตระกูล
ภาษาไทยถิ่นใต้(สงขลา)ใช้ว่า
บังสา
มีตัวอย่างที่ผู้เฒ่าผู้แก่พูดกันดังนี้
"อย่าไปถือสามันเลย บังสาของมัน เป็นอย่างนั้นเอง
" หมาย
ถึง
ชาติตระกูลหรือลักษณะของมันเป็นอย่างนั้นเอง |
barat
|
(น)
ทิศตะวันตก
ไทยปักษ์ใต้ใช้เฉพาะเรียกชนิดของฝนหรือลมเช่นคำว่า
"ลม
พรัด"
หมายถึงลมในช่วงเดือนหก เดือนเจ็ดซึ่งมาจากทิศตะวัน
ตก
ถ้าพัดมาจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ จะเรียกว่า ลมพรัดยา
(barat-daya) หรือลมพัทยาในภาษากรุงเทพฯ แต่ถ้าเป็นลม
ที่พัดมาจากทิศตะวันตกเฉียงเหนือ จะเรียกว่า
ลมพรัดหลวง
(barat-laut)
ซึ่งลมชนิดนี้ความรุนแรง ของลมจะมีมาก |
baroh
|
(น)
บริเวณที่ลุ่ม มีน้ำแฉะ
ไทยถิ่นใต้ชายแดนใช้ว่า
โพระ
หรือ พรุ (ป่าพรุ) |
beka |
(น) ต้นเพกา
|
bia
|
(น) เบี้ย
คนไทยถิ่นใต้(สงขลา) จะเรียก เงินหรือ ธนบัตร ว่า
เบี้ย
มลายูใช้ในความหมายเฉพาะ ภาษีอากร และเงินทุนการศึกษา |
bidan
|
(น) หมอตำแย
ภาษาไทยถิ่นใต้(
คลองหอยโข่ง
สงขลา)
เรียก หมอตำแย
หรือหมอทำคลอดว่า
หมอบิดัน
หรือ หมอ
ดั้นในท้องที่ที่ห่างจากชายแดนออกไป เช่น
นครศรีธรรมราช
( ฉวาง-พิปูน)
จะออกเสียงคำนี้เป็น
"หมอไบทาน"
(ภาษายาวีในเขต 3 จังหวัดชายแดน จะใช้เป็น
"โต๊ะบิแด"
ในภาษามาเลย์ ประเทศมาเลเซีย จะใช้ Tok Bidan ) |
binasa |
(น) (ก) พินาศ
ทำลาย,กวาดล้าง |
bok |
(น)
เบาะ ที่รองนั่ง หรือนอน |
budu |
(น) น้ำบูดู |
bumi
bumi
butra
bunga
bunga rampai
|
(น) ภูมิ, แผ่นดิน
(น) ภูมิบุตร
ลูกหลานของแผ่นดิน
ภาษาถิ่นใต้ จะใช้คำว่า
" ลูกที่ " หมายถึง
ผู้คนดั่งเดิมที่อยู่ใน
ท้องถิ่น (ไม่ได้อพยพมาจากที่อื่น)
(น)
บุหงา
: ดอกไม้
(น)
การจัดดอกไม้
ที่นำเอาดอกไม้หลายอย่าง ต่างสีมาผสม
รวมกันและปรุงด้วยเครื่องหอม แล้วบรรจุในถุงผ้าโปร่งเล็ก ๆ
คนไทยเรียกตามภาษามลายู ว่า
บุหงารำไป
|
buruk
|
(ว) ไม่สวย,
ไม่ดี,
ไทยปักษ์ใต้จะใช้คำว่า"โบร๊ะ"
ในความหมาย
ไม่หล่อ ไม่สวย
หรือขี้เหร่ |
borok
|
(ว)
สกปรก
ไทยปักษ์ใต้ชายแดน(คลองหอยโข่ง)จะใช้คำว่า
"
บอรอก,
มอรก,
หรือ
มรก
"
ในความหมายสกปรก |
borung |
(น) บุหรง
นก |
bulan |
(น) บุหลัน
เดือน, ดวงจันทร์ |
cakap
|
(น) (ก)
พูดคุย สนทนา
ผู้เฒ่าผู้แก่แถบปักษ์ใต้ชายแดนโดยเฉพาะในเขต อ.
นาทวี
อ. สะบ้าย้อย จะใช้คำนี้ในบางโอกาส เช่น "ถ้าไม่ได้จากับ
กับสาวๆ แล้วกินไม่ได้นอนไม่หลับเลยนะ" หมายความคือ" ถ้า
ไม่ได้พูดคุยกับสาวๆ แล้วกินไม่ได้นอนไม่หลับ เลยนะ" |